کنعانیون

تقویم تقدیر را ببین که چطور دل خورشید را در آتش نبودنت میسوزاند،
عمری که شباب آن به شتاب رفت، مشیب آن نیز دارد به فراق میگذرد
و نبی عاشق تو دانیال با آنکه در درگاه خداوند رویی سفید ندارد و لیکن
با موی سپید خود همچنان دعا میکند تا شاید روزی بهانه عنایت به دست آورد
و خدا تو را به او باز آورد آنچنان که یوسف را به یعقوب باز آورد
که مثال بودن تو برای من مثال بودن ماه است برای آسمان،
ألم ترَ اگر یک لحظه ماه در آسمان نباشد، چه میشود؟!
مثل آنکه بروی مکه و کعبه نباشد،
خسوف میشود و جن و إنس هزاران هزار رکعت
نماز آیات میخوانند تا که دل عرش نلرزد
حالیا حال مرا بنگر که نه یک روز و یک ماه،
«سالهاست کاین ماه از من دور است»